विंडोस कीबोर्ड शोर्टकट

≡≡≡≡≡≡≡≡≡≡≡≡≡≡
CTRL+C = कॉपी
CTRL+X = कट
CTRL+V = पेस्ट
CTRL+Z = अन्डू
DELETE = डिलीट
SHIFT+DELETE = डिलीट (बिना रिसाईकिल बिन रखे)
F2 = रिनेम
CTRL+RIGHT ARROW = कर्सर को अगले शब्द के शुरू में रखता है
CTRL+LEFT ARROW = कर्सर पिछले शब्द के शुरू में रखता है.
CTRL+DOWN ARROW = कर्सर को अगले पैराग्राफ के शुरू में रखता है .
CTRL+UP ARROW = कर्सर को पिछले पैराग्राफ के शुरू में रखता है.
CTRL+A = सेलेक्ट आल
F3 = सर्च
ALT+ENTER = सेलेक्टेड आइटम की प्रोपर्टी
ALT+F4 = एप्लीकेशन विंडो को बंद करता है
ALT+SPACEBAR = एक्टिव विंडो का शोर्टकट मेनू
CTRL+F4 = डाकुमेंट विंडो को बंद करता है
ALT+TAB = खुले हुए आइटम्स के बीच स्विच करता है
ALT+ESC = Cycle जिस क्रम में विंडोस खुले
F4 = एड्रेसबार लिस्ट
CTRL+ESC = स्टार्ट मेनू
F10 = एक्टिवेट मेनूबार
F5 = रिफ्रेश एक्टिव विंडो .
BACKSPACE = बेक
ESC = केंसिल कर्रेंट टास्क
SHIFT जब DVD इन्सर्ट हो = ऑटोरन को रोकता है
TAB = फोकस आगे बढाना
SHIFT+TAB = फोकस पीछे करना
F1 = हेल्प
Window = स्टार्ट मेनू
window+BREAK = सिस्टम प्रोपर्टी
window+D = डेस्कटॉप
window+M = मिनिमाईज़ आल
window+Shift+M = रिस्टोर आल
window+E = माय कम्प्युटर
window+F = सर्च
CTRL+ window+F = सर्च कम्प्युटर
window+ L = सर्च कम्प्युटर या स्विच यूजर
window+R = रन डायलोग बॉक्स
window+U = यूटिलिटी मेनेजर
Windows Explorer
END = एक्टिव विंडो का बाटम
HOME = एक्टिव विंडो का टॉप
NUM LOCK+ * = सेलेक्टेड फोल्डर के सभी सबफोल्डर
NUM LOCK+ numeric keypad (+) = सेलेक्टेड फोल्डर का कंटेंट
NUM LOCK+numeric keypad (-) = कोलेप्स सेलेक्टेड फोल्डर
LEFT ARROW = कोलेप्स सेलेक्शन
RIGHT ARROW = डिस्प्ले कोलेप्सड सेलेक्शन
Windows Mediaplayer
≡≡≡≡≡≡≡≡≡≡≡≡≡≡≡≡≡
ctrl+o ओपन
ctrl+u ओपन url
ctrl+w क्लोस
ctrl+n नई प्लेलिस्ट
ctrl+d एडिट कर्रेंट प्लेलिस्ट
ctrl+1 फुल मोड़
ctrl+2 स्किन मोड़
alt+enter फुल स्क्रीन
f 5 रिफ्रेश
ctrl+p प्ले/ पाउस
ctrl+s स्टॉप
ctrl+shift+g फास्ट प्ले
ctrl+shift+n नोर्मल प्ले
ctrl+shift+s स्लो प्ले
ctrl+b पिछला
ctrl+f अगला
ctrl+shift+b रिवाईंड
ctrl+shift+f फास्ट फारवर्ड
ctrl+h शफल
ctrl+t रिपीट
ctrl+shift+c केप्शन & subtitle
f10 वोल्यूम अप
f 9 वोल्यूम डाउन
f 8 म्यूट
ctrl+e इजेक्ट

इन्सान की सही कीमत जानते हुए भी लोग नकारा कहते हैं.

एक बार एक राज महल में कामवाली का लड़का खेल रहा था. खेलते खेलते उसके हाथ में एक हीरा आ गया. वो दौड़ता-दौड़ता अपनी माँ के पास ले गया.
माँ ने देखा और समझ गयी की ये हीरा है तो उसने झूठ मूठ का बच्चे को कहा कि ये तो काँच का टुकड़ा है और उसने उस हीरे को महल के बाहर फेंक दिया.
और थोड़ी देर के बाद वो बाहर से हीरा उठा कर चली गयी. और उसने उस हीरे को एक सोनी को दिखाया,
सोनी ने भी यही कहा ये तो कांच का टुकड़ा है और उसने भी बाहर फेक दिया,
वो औरत वँहा से चली गयी बाद में उस सोनी ने वो हीरा उठा लिया और जोहरी के पास गया. और जोहरी को दिखाया ।।
जोहरी को पता चल गया की ये तो एक नायाब हीरा है और उसकी नियत बिगड़ गयी और उसने भी सोनी को कहा की ये तो कांच का टुकड़ा है और उसने उठा के बाहर फेक दिया, वहा गिरते ही वो हीरा टूट कर बिखर गया.
एक आदमी पूरा वाकिया देख रहा था, उसने जाकर हीरे को पूछा, जब तुम्हे दो बार फेका गया तब नहीं टूटे और तीसरी बार क्यों टूट गए?
हीरे ने जवाब दिया: ना वो औरत मेरी कीमत जानती थी और ना ही वो सोनी ।। मेरी सही कीमत वो जोहरी ही जानता था. और उसने जानते हुए भी मेरी कीमत कांच की बना दी बस मेरा दिल टूट गया और में टूट के बिखर गया.
जब किसी इन्सान की सही कीमत जानते हुए भी लोग नकारा कहते है तो वो भी हीरे की तरह टूट जाता है।

एक शिक्षक की पीडा का चित्रण.

         "शिक्षक की पीडा"

स्त्तब्ध हूँ हैरान हू
             बिल्कुल ही मौन हूँ
कौई मुझे बताऐ
              आखिर मैं कौन हूँ
न काम का पता है
            और न नाम का पता
करना है क्या मुझे नहीं
                इसका भी है पता
कल क्या नया फरमान हो
            मै भी न जानता हूँ
जिस दिन जो कहा जाए
          मै उसको मानता हूँ
खुद जानता नहीं मै
               आधा या पौन हूँ
कौई मुझे बताए
                आखिर मै कौन हूँ
मध्यान्ह की व्यवस्था
             मुझको ही देखना है
गलती है किसी और की
           मुझको ही भोगना है
स्व सहायता समूह की
             ये कैसी भागीदारी
भोजन में जोंक निकले
           मेरी ही जिम्मेदारी
शिक्षक हूँ या रसोइया
                   न जाने कौन हूँ
कौई मुझे बताऐ
              आखिर मैं कौन हूँ
समग्र स्वच्छता में
              मैं ही हूं जिम्मेदार
गंदा न हो शौचालय
           ये भी है मुझ पे भार
कक्षा में बाट जोहते
         मेरे देश के नौनिहाल
हे राष्ट्र के निर्माता
          कर दो मेरा उद्धार
आदमी हूँ में या
                जिन्नों का क्लोन हूं
कौई मुझे बताऐ
              आखिर मैं कौन हूँ
सम्मान था आभिमान था
                   शिक्षा ही काम था
आदर सभी से मिलता था
              शिक्षक ही नाम था
हर पल नई खबर है
                    नई जानकारिया
अब लाइलाज हो गई
                       मेरी बीमारियां
शिक्षक तो अब रहा नहीं
                  मैं टेलीफोन हूँ
कौई मुझे बताऐ
              आखिर मैं कौन हूँ

સંઘર્ષ મુકત જીવન ક્યારેય પરિસ્થિતીઓ સામે લડવા માટે સક્ષમ ન બનાવી શકે.

વિજ્ઞાનના એક શિક્ષક પોતાના વર્ગમાં વિદ્યાર્થીઓને ભણાવી રહ્યા હતા. ઇયળનું રૂપાંતર પતંગિયામાં કેવી રીતે થાય છે તે વિદ્યાર્થીઓને સમજાવી રહ્યા હતા. એક વિદ્યાર્થીએ કુતુહલ વશ પુછ્યુ , “ સર, ઇયળમાંથી પતંગિયુ કેવી રીતે બની શકે ? એને પાંખો કેવી રીતે આવે ?” શિક્ષકે આ વિદ્યાર્થીને સમજાવવાને બદલે એવું કહ્યુ કે કાલે આપણે બધા ક્લાસમાં જ આ બાબતે પ્રેકટીકલ જોઇશું.
બીજા દિવસે શિક્ષક ક્લાસમાં એક કોસેટો લાવ્યા.બધા જ વિદ્યાર્થીઓને ભેગા કરીને કહ્યુ , “ જુવો , આ કોસેટામાંથી ઇયળ બહાર નીકળશે અને પછી એ ઇયળને પાંખો ફુટશે અને ઇયળમાંથી એ પતંગિયુ બની જશે. આ માટે સમય લાગશે તમારે બધાએ ધિરજ રાખીને ધ્યાનથી આ ઘટનાને જોવાની છે.” શિક્ષક આટલી સુચના આપીને જતા રહ્યા.
હવે શું થાય છે એ ઉત્સુકતા સાથે બધા વિદ્યાર્થીઓ કોસેટોને જોવા લાગ્યા. થોડીવારમાં કોસેટાનો થોડો ભાગ તુટયો. ઇયળ બહાર આવવા માટે ખુબ સંઘર્ષ કરતી હતી. એને કોસેટોમાંથી બહાર નિકળવામાં ખુબ તકલીફ પડી રહી હતી. ઇયળ કોશેટામાંથી બહાર આવવા તરફડતી હતી એ જોઇને એક વિદ્યાર્થીને તેની દયા આવી. એણે કોસેટોને તોડીને ઇયળને સરળતાથી બહાર નિકળવામાં મદદ કરી.
ઇયળને કોસેટોમાંથી બહાર નીકળવામાં બહુ ઝાઝો સંઘર્ષ ન કરવો પડ્યો. પરંતું બધાના આશ્વર્ય વચ્ચે ઇયળમાંથી પતંગિયુ બનવાને બદલે એ ઇયળ મૃત્યુ પામી. થોડીવારમાં શિક્ષક ત્યાં આવ્યા. ઇયળને મરેલી જોઇને જ એ પરિસ્થિતી પામી ગયા. એમણે બધા જ વિદ્યાર્થીઓને સંબોધીને કહ્યુ , “ તમે ઇયળને મદદ કરીને પતંગિયાને જન્મતા પહેલા જ મારી નાખ્યુ છે.કારણ કે કુદરતનો એ નિયમ છે કે કોશેટામાંથી બહાર આવતી વખતે ઇયળે જે મથામણ કરવી પડે છે તેના પરિણામે જ તેને પાંખો ફુટે છે અને એ પતંગિયુ બને છે.”
શાંત સમુદ્ર ક્યારેય સારા નાવિક પેદા ન કરી શકે તેમ સંઘર્ષ મુકત જીવન ક્યારેય પરિસ્થિતીઓ સામે લડવા માટે સક્ષમ ન બનાવી શકે.

ક્ષણિક આનંદ માટે આપણે આપણા લક્ષ્યથી વિચલીત થઇ જઇએ છીએ.

એક રાજ્યમાં રાજાનું મૃત્યું થયુ કોઇ
વારસદાર ન હોવાથી નગરજનોમાંથી જે
રાજ્યનું સંચાલન કરવા માંગતા હોય એવા
તમામ યુવાન ભાઇ-બહેનોને આમંત્રણ
આપવામાં આવ્યુ. લગભગ 50 જેટલા
યુવાનો અને 50 જેટલી યુવતીઓ રાજ્યનું
શાશન કરવાની અપેક્ષા સાથે એકઠા
થયા.
આ તમામ 100 વ્યક્તિઓને નગરના
દરવાજાની બહાર બેસાડીને કહેવામાં
આવ્યુ કે રાજ્યનું સંચાલન એ વ્યક્તિને
સોંપવામાં આવશે જે આ દરવાજેથી
પ્રવેશીને 2 કીલોમીટર દુર આવેલા
સામેના દરવાજેથી સૌથી પહેલા બહાર
આવી શકે અને આ 2 કીલોમીટરનું અંતર
કાપવા માટે વધુમાં વધુ એક કલાકનો સમય
આપવામાં આવશે.
સુચના મળતા જ પોતે જ રાજ્યના સંચાલક
બનશે એવી આશા સાથે દરેકે પોતાની
તમામ તાકાત લગાવીને દોડવાની
શરૂઆત કરી. થોડુ આગળ ગયા ત્યાં
રસ્તામાં મોટું બોર્ડ મારેલુ હતું , " જરા
બાજુંમાં તો જુવો ...." બાજુમાં ડાન્સ
ચાલુ હતો એક તરફ અભિનેત્રીઓ અને
બીજી તરફ અભિનેતાઓ નાચતા હતા અને
એની સાથે નાચવાની આ તમામ
સ્પર્ધકોને છુટ હતી. મોટા ભાગના
યુવાનો અને યુવતીઓ તો અહીં જ નાચવા
માટે આવી ગયા...બાકીના આગળ વધ્યા
ત્યાં રસ્તામાં કોઇ જગ્યાએ આઇસ્ક્રિમ ,
કોઇ જગ્યાએ ડ્રાય ફ્રુટસ , કોઇ જગ્યા એ
જ્યુસ અને કોઇ જગ્યાએ ચોકલેટસ અનેક
પ્રકારના ખાવા પીવાના આકર્ષણ હતા.
જેને જે ફાવ્યુ તે ત્યાં રોકાઇ ગયા.
એક યુવાન સતત દોડતો રહ્યો અને પેલા
દરવાજાની બહાર સૌથી પહેલા
નીકળ્યો એના ગળામાં હાર પહેરાવીને
જાહેર કરવામાં આવ્યું કે તમે આ રાજ્યના
સંચાલક. તમને ત્રણ પ્રશ્ન પુછવા છે પેલા એ
કહ્યુ કે પુછો...પુછો શું પુછવું છે તમારે ?

1. તમારી સાથે બીજા 99 વ્યક્તિ દોડતી
હતી એમણે રસ્તામાં ઘણું જોયુ તમે કંઇ
જોયુ ?
પેલા એ જવાબ આપ્યો હા મે પણ બધું જ
જોયુ.
2. તમને કોઇ ઇચ્છા ના થઇ ? પેલાએ કહ્યુ કે
ઇચ્છા તો મને પણ થઇ નાચવાની ,
ખાવાની , પીવાની કારણ કે હું પણ
માણસ જ છુ.
3. તમે બધુ જોયુ ....તમને ઇચ્છા પણ થઇ તો
તમે એમ કર્યુ કેમ નહી ?
નવા નિયુકત થયેલા રાજ્યના સંચાલકે
સરસ જવાબ આપ્યો ....," મને જ્યારે
નાચવાની , ખાવાની કે પીવાની
ઇચ્છા થઇ ત્યારે મારી જાતને થોડી
સેકન્ડ રોકીને વિચાર્યુ કે આ બધુ તો
આજનો દિવસ જ છે કાલનું શું ? પણ જો આજે
આ બધું જતું કરીને એક વાર આ રાજ્યનો
સંચાલક બની જાવ તો આ મજા તો
જીંદગી ભર કરી શકું. બસ મે જીંદગી ભરના
આનંદ માટે એક દિવસનો આનંદ જતો કર્યો"

આપણા જીવનમાં પણ પેલા 99 વ્યક્તિ જેવું
જ થતું હોય છે ક્ષણિક આનંદ માટે આપણે
આપણા લક્ષ્યથી વિચલીત થઇ જઇએ
છીએ. જીવનમાં ધ્યેયથી વિચલીત કરનાર
તમામ લાલચોને ઓળખીને તેનાથી દુર
રહીએ તો આપણને પણ શ્રેષ્ઠ કારકિર્દી
ઘડતા દુનિયાની કઇ તાકાત રોકી શકે
નથી.

Thanks - Aashishbhai GK blog.

માત્ર કપડા કે શરીર સુધારાથી ભિખારી મટાતું નથી..

એકવાર એક મંદિરના પૂજારીને મંદિરની બહાર બેઠેલા ભિખારીઓની દયા આવી. મંદિરની બહાર કેટલાય ભિખારી વાળ અને દાઢી વધારેલા, ફાટેલા કપડામાં, ગંદા-ગોબરા બેઠા હતાં. પૂજારીને તેમની દયા આવી. તેણે બધા ભિખારીને મંદિરમાં બોલાવ્યા. બધાની ગણતરી કરી, બીજા દિવસે આવવાનું કહ્યું.

બીજા દિવસે સવારમાં જ બધા ભિખારી આવી ગયા. પૂજારીએ તેમને અંદર બોલાવ્યા. વાણંદને બોલાવીને વાળ કપાવ્યા, દાઢી કરાવી. બધાંને સરખી રીતે ન્હાવાનું કહ્યું. પછી બધાને નવા કપડા, ચપ્પલ આપ્યા. ભિખારીઓ તો અરીસામાં પોતાની જાત ઓળખી જ ન શક્યા. બધા ખુશ થતા થતા ગયા.

ચાર-પાંચ દિવસ થયા ત્યાં બધા ભિખારી મંદિરમાં પાછા આવ્યા. પાછા એ જ જુના ફાટેલા કપડા પહેર્યા હતાં. પૂજારીને નવાઈ લાગી. તેણે પૂછ્યું તો બધા ભિખારીએ કહ્યું, તમારા નવા કપડાથી મોટી મુશ્કેલી થઈ છે. અમને વ્યવસ્થિત જોઈને કોઈ ભીખ આપતું જ નથી. અમારે તો આવા વેશમાં જ રહેવું પડશે. તો જ અમારો ધંધો ચાલે.

પૂજારી બિચારા ભગવાન સામે જોઈ રહ્યા.

મિત્રો આ પ્રસંગ પરથી એ શિખવા મળે છે કે, મોટા ભાગના ભિખારીઓ પોતાની જાતને ભીખ માગવાનું સાધન જ સમજે છે, કોઈ એને સુધારવાનો પ્રયત્ન કરે તો પણ તે શરીરથી સુધરે છે પણ મનથી નથી સુધરતા..તેઓ મહેનત કે શ્રમનું મહત્વ સમજતા હોતા નથી..આથી માત્ર કપડા કે શરીર સુધારાથી ભિખારી મટાતું નથી..એના માટે જાત ઘસવી પડે, જાત સુધારવી પડે..
  અસ્તુ..!!

Thanks - Aashishbhai GK blog.

जीवन का मूल्य क्या है?

एक आदमी ने गुरुनानक साहब से पुछा : गुरूजी, जीवन का मूल्य क्या है?

गुरूनानक ने उसे एक Stone दिया
और कहा : जा और इस stone का
मूल्य पता करके आ , लेकिन ध्यान
रखना stone को बेचना नही है I

वह आदमी stone को बाजार मे एक संतरे वाले के पास लेकर गया और बोला : इसकी कीमत क्या है?

संतरे वाला चमकीले stone को देख
कर बोला, "12 संतरे लेजा और इसे
मुझे दे जा"

आगे एक सब्जी वाले ने उस चमकीले stone को देखा और कहा
"एक बोरी आलू ले जा और
इस stone को मेरे पास छोड़ जा"

आगे एक सोना बेचने वाले के
पास गया उसे stone दिखाया सुनार
उस चमकीले stone को देखकर बोला,  "50 लाख मे बेच दे" l

उसने मना कर दिया तो सुनार बोला "2 करोड़ मे दे दे या बता इसकी कीमत जो माँगेगा वह दूँगा तुझे..

उस आदमी ने सुनार से कहा मेरे गुरू
ने इसे बेचने से मना किया है l

आगे हीरे बेचने वाले एक जौहरी के पास गया उसे stone दिखाया l

जौहरी ने जब उस बेसकीमती रुबी को देखा , तो पहले उसने रुबी के पास एक लाल कपडा बिछाया फिर उस बेसकीमती रुबी की परिक्रमा लगाई माथा टेका l

फिर जौहरी बोला , "कहा से लाया है ये बेसकीमती रुबी? सारी कायनात , सारी दुनिया को बेचकर भी इसकी कीमत नही लगाई जा सकती
ये तो बेसकीमती है l"

वह आदमी हैरान परेशान होकर सीधे गुरू के पास आया l

अपनी आप बिती बताई और बोला
"अब बताओ गुरूजी,
मानवीय जीवन का मूल्य क्या है?

गुरूनानक बोले :

संतरे वाले को दिखाया उसने इसकी कीमत "12 संतरे" की बताई l

सब्जी वाले के पास गया उसने
इसकी कीमत "1 बोरी आलू" बताई l

आगे सुनार ने "2 करोड़" बताई l
और
जौहरी ने इसे "बेसकीमती" बताया l

अब ऐसा ही मानवीय मूल्य का भी है l

तू बेशक हीरा है..!!
लेकिन,
सामने वाला तेरी कीमत,
अपनी औकात - अपनी जानकारी -  अपनी हैसियत से लगाएगा।

घबराओ मत दुनिया में..
तुझे पहचानने वाले भी मिल जायेगे।

प्रदूषण के विभिन्न रुप हो सकते हैं

मनुष्य के उत्तम स्वास्थ्य के लिए वातावरण का शुद्ध होना परम आवश्यक होता है। जब से व्यक्ति ने प्रकृति पर विजय पाने का अभियान शुरु किया है, तभी से मानव प्रकृति के प्राकृतिक सुखों से हाथ धो रहा है। मानव ने प्रकृति के संतुलन को बिगाड़ दिया है, जिससे अस्वास्थ्यकारी परिस्थितियाँ जन्म ले रही हैं। पर्यावरण में निहित एक या अधिक तत्वों की मात्रा अपने निश्चित अनुपात से बढ़ने लगती हैं, तो परिवर्तन होना आरंभ हो जाता है। पर्यावरण में होने वाले इस घातक परिवर्तन को ही प्रदूषण की संज्ञा दी जाती है। प्रदूषण के विभिन्न रुप हो सकते हैं, इनमें वायु प्रदूषण, जल प्रदूषण, भूमि प्रदूषण तथा ध्वनि प्रदूषण मुख्य हैं।

(Pradushan ke Karan, Pradushan ke Prabhav, Pradushan ke Samadhan)

'वायु प्रदूषण' (Vayu Pradushan) का सबसे बड़ा कारण वाहनों की बढ़ती हुई संख्या है। वाहनों से उत्सर्जित हानिकारक गैसें वायु में कार्बन मोनोऑक्साइड , कार्बन डाईऑक्साइड , नाइट्रोजन डाईऑक्साइड और मीथेन आदि की मात्रा बड़  रही हैं। लकड़ी, कोयला, खनिज तेल, कार्बनिक पदार्थों के ज्वलन के कारण भी वायुमंडल दूषित होता है। औद्योगिक संस्थानों से उत्सर्जित सल्फर डाई - ऑक्साइड और हाईड्रोजन सल्फाइड जैसी गैसें प्राणियों तथा अन्य पदार्थों को काफी हानि पहुँचाती हैं। इन गैसों से प्रदूषित वायु में साँस लेने से व्यक्ति का स्वास्थ्य खराब होता ही है, साथ ही लोगों का जीवन - स्तर भी प्रभावित होता है।

'जल प्रदूषण' (Jal pradushan) का सबसे बड़ा कारण साफ जल में कारखानों तथा अन्य तरीकों से अपशिष्ट पदार्थों को मिलाने से होता है। जब औद्योगिक अनुपयोगी वस्तुएँ जल में मिला दी जाती हैं, तो वह जल पीने योग्य नहीं रहता है। मानव द्वारा उपयोग में लाया गया जल अपशिष्ट पदार्थों ; जैसे - मल - मूत्र , साबुन आदि गंदगी से युक्त होता है। इस दूषित जल को नालों के द्वारा नदियों में बहा दिया जाता है। ऐसे अनेकों नाले नदियों में भारी मात्रा में प्रदूषण का स्तर बढ़ा रहे हैं। ऐसा जल पीने योग्य नहीं रहता और इसे यदि पी लिया जाए, तो स्वास्थ्य में विपरीत असर पड़ता है। मनुष्य के विकास के साथ ही उसकी आबादी भी निरंतर बढ़ती जा रही है। बढ़ती आबादी की खाद्य संबंधी आपूर्ति के लिए फसल की पैदावार बढ़ाने की आवश्यकता पड़ती है। उसके लिए मिट्टी की उर्वकता शक्ति बढ़ाने का प्रयास किया जाता है। परिणामस्वरूप मिट्टी में रासायनिक खाद डाली जाती है , इसे ही

'भूमि प्रदूषण' (Bhumi Pradushan) कहते हैं। इस खाद ने भूमि की उर्वरकता को तो बढ़ाया परन्तु इससे भूमि में विषैले पदार्थों का समावेश होने लगा है। ये विषैले पदार्थ फल और सब्जियों के माध्यम से मनुष्य के शरीर में प्रवेश कर उसके स्वास्थ्य पर विपरीत असर डाल रहे हैं। मनुष्य ने जबसे वनों को काटना प्रारंभ किया है, तब से मृदा का कटाव भी हो रहा है।

'ध्वनि प्रदूषण' (Dhwani Pradushan) बड़े - बड़े नगरों में गंभीर समस्या बनकर सामने आ रहा है। अनेक प्रकार के वाहन , लाउडस्पीकर और औद्योगिक संस्थानों की मशीनों के शोर ने ध्वनि प्रदूषण को जन्म दिया है। इससे लोगों में बधिरता, सरदर्द आदि बीमारियाँ पाई जाती हैं।

प्रदूषण के समाधान : प्रदूषण को रोकने के लिए वायुमंडल को साफ - सुथरा रखना परमावश्यक है। इस ओर जनता को जागरुक किया जाना चाहिए। बस्ती व नगर के समस्त वर्जित पदार्थों के निष्कासन के लिए सुदूर स्थान पर समुचित व्यवस्था की जानी चाहिए। जो औद्योगिक प्रतिष्ठान शहरों तथा घनी आबादी के बीच में हैं, उन्हें नगरों से दूर स्थानांतरित करने का पूरा प्रबन्ध करना चाहिए। घरों से निकलने वाले दूषित जल को साफ करने के लिए बड़े - बड़े प्लाट लगाने चाहिए। सौर ऊर्जा को बढ़ावा देना चाहिए। वन संरक्षण तथा वृक्षारोपण को सर्वाधिक प्राथमिकता देना चाहिए। इस प्रकार प्रदूषण युक्त वातावरण का निर्माण किया जा सकेगा। 

मुझे अपना ब्रह्मचर्य नही तोड़ना पड़ेगा

विदेशी महिला ने विवेकानंद से कहा - मैं आपसे शादी करना चाहती
हूँ"।
विवेकानंद ने पूछा- "क्यों देवी ? पर मैं तो ब्रह्मचारी
हूँ"।

महिला ने जवाब दिया -"क्योंकि मुझे आपके जैसा
ही एक पुत्र चाहिए, जो पूरी दुनिया में मेरा नाम रौशन करे और वो केवल आपसे शादी
करके ही मिल सकता है मुझे"।
विवेकानंद कहते हैं - "इसका और एक उपाय है"
विदेशी महिला पूछती है -"क्या"?

विवेकानंद ने मुस्कुराते हुए कहा -"आप मुझे ही अपना
पुत्र मान लीजिये और आप मेरी माँ बन जाइए ऐसे में आपको मेरे जैसा पुत्र भी मिल
जाएगा और मुझे अपना ब्रह्मचर्य भी नही तोड़ना
पड़ेगा"
महिला हतप्रभ होकर विवेकानंद को ताकने लगी
और रोने लग गयी,

ये होती है महान आत्माओ की विचार धारा ।

"पूरे समुंद्र का पानी भी एक जहाज को नहीं डुबा सकता, जब तक पानी को जहाज अन्दर न आने दे।

इसी तरह दुनिया का कोई भी नकारात्मक विचार आपको नीचे नहीं गिरा सकता, जब तक आप उसे अपने
अंदर आने की अनुमति न दें।"

"अंदाज़ कुछ अलग हैं मेरे सोचने का,,

सब को मंजिल का शौक है और मुझे रास्तों का...

ये दुनिया इसलिए बुरी नही के यहाँ बुरे लोग ज्यादा है।
बल्कि इसलिए बुरी है कि यहाँ अच्छे
लोग खामोश है..!!!

सकारात्मक रहे सकारात्मक जिए.

एक दिन एक किसान का बैल कुएँ में गिर
गया
वह बैल घंटों ज़ोर -ज़ोर से रोता रहा और
किसान सुनता रहा और विचार करता
रहा कि उसे क्या करना चाहिऐ और
क्या नहीं।
अंततः उसने निर्णय लिया कि चूंकि बैल
काफी बूढा हो चूका था अतः उसे बचाने
से कोई लाभ होने वाला नहीं था और
इसलिए उसे कुएँ में ही दफना देना चाहिऐ।
किसान ने अपने सभी पड़ोसियों को मदद
के लिए बुलाया सभी ने एक-एक फावड़ा
पकड़ा और कुएँ में मिट्टी डालनी शुरू कर
दी।
जैसे ही बैल कि समझ में आया कि यह क्या
हो रहा है वह और ज़ोर-ज़ोर से चीख़ चीख़
कर रोने लगा और फिर ,अचानक वह
आश्चर्यजनक रुप से शांत हो गया।
सब लोग चुपचाप कुएँ में मिट्टी डालते रहे
तभी किसान ने कुएँ में झाँका तो वह
आश्चर्य से सन्न रह गया....
अपनी पीठ पर पड़ने वाले हर फावड़े की
मिट्टी के साथ वह बैल एक आश्चर्यजनक
हरकत कर रहा था वह हिल-हिल कर उस
मिट्टी को नीचे गिरा देता था और
फिर एक कदम बढ़ाकर उस पर चढ़ जाता
था।
जैसे-जैसे किसान तथा उसके पड़ोसी उस पर
फावड़ों से मिट्टी गिराते वैसे -वैसे वह
हिल-हिल कर उस मिट्टी को गिरा देता
और एक सीढी ऊपर चढ़ आता जल्दी ही
सबको आश्चर्यचकित करते हुए वह बैल कुएँ के
किनारे पर पहुंच गया और फिर कूदकर
बाहर भाग गया।
ध्यान रखे
आपके जीवन में भी बहुत तरह से मिट्टी
फेंकी जायेगी बहुत तरह की गंदगी आप पर
गिरेगी जैसे कि ,
आपको आगे बढ़ने से रोकने के लिए कोई
बेकार में ही आपकी आलोचना करेगा
कोई आपकी सफलता से ईर्ष्या के कारण
आपको बेकार में ही भला बुरा कहेगा
कोई आपसे आगे निकलने के लिए ऐसे रास्ते
अपनाता हुआ दिखेगा जो आपके आदर्शों
के विरुद्ध होंगे...
ऐसे में आपको हतोत्साहित हो कर कुएँ में
ही नहीं पड़े रहना है बल्कि साहस के साथ
हर तरह की गंदगी को गिरा देना है और
उससे सीख ले कर उसे सीढ़ी बनाकर बिना
अपने आदर्शों का त्याग किये अपने कदमों
को आगे बढ़ाते जाना है।
सकारात्मक रहे
सकारात्मक जिए...

સ્વાર્થ વિના કોઈ પ્રિત કરતું નથી

કાશીમાં એક બ્રાહ્મણ રહેતો હતો. તેણે સમાજમાં દરેક વ્યક્તિ સાથે લેતી-દેતીમાં ગોટાળા કરી ખૂબજ સંપત્તિ ભેગી કરી હતી. વ્યાપાર અને વ્યવહારના ગોટાળાથી પસ્તાવો થતા તે ગંગાસ્નાન કરવા ઉપડયો, પણ તે બહુ જ લોભી સ્વભાવનો હતો. ગંગાસ્નાન કરવા ગંગામાં ઝંપલાવ્યું પણ હવે ન્હાતા ન્હાતા તેણે ઉભેલા બ્રાહ્મણોને દક્ષિણા માંગતા જોયા તે વિચારવા લાગ્યો કે હું નદીની બહાર નીકળીશ એટલે આ બ્રાહ્મણો દક્ષિણા માંગ્યા વગર છોડશે નહી તે લોભી સ્વભાવનો હોવાથી બહાર નીકળવાને બદલે ડૂબકી મારીને ન્હાવા લાગ્યો. કિનારે ઉભેલા બધા જ બ્રાહ્મણો થાકીને ચાલ્યા ગયા. ભગવાન શિવને વિચાર આવ્યો કે આ લોભી પાસેથી કંઈક ધન તો કઢાવવું જ છે તે છૂપાઈને ઉભા રહ્યાં કિનારે કોઈ દેખાતા નથી એમ વિચારીને બ્રાહ્મણ બહાર નીકળ્યો ત્યાં તો શિવજી નાના બાળકના રૃપમાં હાથ લંબાવીને 'દક્ષિણા આપો' કહીને ઉભા રહ્યાં, બ્રાહ્મણ હેબતાઈ ગયો, મરી ગયા.. આ ક્યાંથી આવ્યો? પછી થયું કે લાવ આઠ આના આપી દઉ પણ જીવ ન ચાલ્યો. પછી તે બાળકને કહે લે મારૃં સરનામું આપું છું, તું મારા ઘરે આવીને આઠ આના દક્ષિણા લઈ જજે. ઘરે આવીને પત્નીને કહ્યું કે તે બ્રાહ્મણ આઠ આના લેવા આવે તો કહેજે કે મારા પતિ તો આજે જ મરી ગયા, તેમ કહીને રડવા લાગજે. તેથી તે જતો રહેશે.

તે જ દિવસે શિવજી બાળકના રૃપમાં બ્રાહ્મણના ઘરે આવ્યા. બ્રાહ્મણ પત્નીએ પોતાના પાડોશી દ્વારા બ્રાહ્મણને સ્મશાન પહોંચાડવા ખોટી નનમાી ગોઠવી, તેના પર બ્રાહ્મણને સુવડાવ્યો અને સ્મશાન યાત્રા કાઢી. રસ્તામાં ખૂબ વરસાદ આવ્યો, બધા જ ભાગ્યા. બ્રાહ્મણ પણ ઉભો થઈ ગયો ત્યાં શિવજી પાછા આવી ગયા 'આઠ આના દક્ષિણા આપો'.  બ્રાહ્મણ તો ડઘાઈ ગયો. આ સ્મશાનના દેવ શિવજી છે તેમ તેને સમજાય ગયું, તે તેમના પગે પડી ગયો અને કહ્યું... 'ભોળાનાથ, હું તમને ઓળખી ના શક્યો, મારી લોભવૃત્તિ છોડાવવા તમે આવું કરો છો તે મને ન સમજાયું, મારા બધા સ્વજનો કે જેમના માટે મેં આટલા ગોટાળા-સાચા ખોટા કામ કર્યા તે મને મુકીને ચાલ્યા ગયા. હવે મને સમજાય છે કે સ્વાર્થ વિના કોઈ પ્રિત કરતું નથી, કોઈ કોઈનું નથી.'

તરત શિવજીએ તેને ઉભો કર્યાે અને હાથ લંબાવીને કહ્યું, 'મારી આઠ આની લાવ' બ્રાહ્મણ હસવા લાગ્યો, 'અરે.. આઠ આની નહી.. હું પોતે જ તમારી સાથે આવીશ. મને પરમધામ લઈ જાવ. હું થાકી ગયો છું'

શિવજીએ તેને બાથમાં લઈ સમજાવ્યું કે, 'હે વત્સ, સંપત્તિ માટે આટલી આસક્તિ-મોહ માયા છે. એટલે તે ખૂબ મહેનતે ભેગી કરી.' પણ કોના માટે? સાથે શું લઈ જવાના છીએ? બધું જ મુકીને પરમધામ જવાનું છે તો પછી આટલો લોભ શા માટે?

આમ કહી દાન પુણ્ય કરવા સમજાવ્યો, શ્રાવણના સરવડીયા કહ્યાં, ખાલી હાથે આવ્યા છીએ અને ખાલી હાથે જ જવાનું છે તે સમજાવ્યું.

પછી તે બ્રાહ્મણ લોભ છોડીને ખૂબ દાન કરવા લાગ્યો. મહાદાની બની ગયો.

Thanks - Aashishbhai GK blog.